Geen vader die trots op je is, je bij je nekvel grijpt of je vertelt hoe de wereld in elkaar zit. Geen steun, geen liefde, geen correctie. Over de pijn van zonen die zonder vader opgroeiden. Wat betekent dit gemis in hun leven? Waarom koos vader er voor om niet voor zijn zoon te zorgen? Het verhaal van de 25-jarige Ruben Jemmott. Zijn moeder is afkomstig uit Trinidad. Ze raakt zwanger van een Surinaamse man. Ondanks dat hij weet dat hij vader wordt, laat hij niets meer van zich horen. Moeder blijkt niet voor haar zoon te kunnen zorgen. Als Ruben 1,5 jaar oud is, komt hij in een tehuis terecht. Daarna volgt een pleeggezin en vele internaten. Met zijn moeder heeft Ruben enkele keren per jaar contact. Als Ruben tweeëntwintig jaar is, ontmoet hij voor de eerste keer zijn vader. Hij hoort dan dat hij twee halfzusjes en een halfbroer heeft. Voor hen heeft vader ook niet gezorgd. De laatste jaren heeft hij geen contact meer met zijn vader en het is onbekend waar hij is. Voor Ruben is het nu de hoogste tijd om zijn vader te gaan zoeken.
Bron: NTR