Op zoek naar kannibalen
Een van de grote verrassingen van het Beagle-avontuur was een zwaar bebakkebaarde witharige Engelsman: Redmond O'Hanlon. Zijn gevoel voor humor, zijn zelfspot en zijn ongeëvenaarde kennis maakten hem tot een lieveling van de kijkers. O'Hanlon laat ons kennismaken met zijn helden uit de negentiende eeuw, de tijd waarin hij zelf het liefst geboren had willen zijn. Het was een periode waarin de mensheid op het gebied van kennis een enorme sprong voorwaarts maakte en een heleboel raadsels voor het eerst werden opgelost. Verantwoordelijk daarvoor waren de naturalisten; wetenschappers en avonturiers die vaak de hele wereld afreisden. Soms betrof het briljante onderzoekers, soms ook charlatans of zich vervelende rijkelui, die per ongeluk de meest wilde ontdekkingen deden. O'Hanlon treedt in de voetsporen van deze mensen. Zo schetst hij een tijd en een manier van leven die we ons nauwelijks nog kunnen voorstellen, maar die de basis heeft gevormd voor de wereld zoals wij die nu kennen. Afl.: Op zoek naar kannibalen. O'Hanlon vindt diep in het oerwoud de kleinkinderen van die kannibalen. Maar die zijn absoluut niet happig om over hun mensenetende opa's te spreken. Inmiddels is het bij wet verboden een medemens te verorberen. De laatste keer dat het gebeurde was in 1989. Het ging om een leraar Engels. Volgens een vriend van het slachtoffer vermengden ze het vlees met komkommer... Maar was dat wel de laatste keer? Bijna wekelijks raken ouders tegenwoordig hun kinderen kwijt om die vervolgens zwaar verminkt terug te vinden. Vooral in verkiezingstijd zijn dit soort rituele moodpartijen aan de orde van de dag. Politici verhogen bijvoorbeeld graag hun welsprekendheid door - voor ze hun kiezers toe spreken - de clitoris van een jong meisje op hun tong te leggen.
Bron: VPRO