Karin Kuiper
Herman Wegter rijdt in zijn okergele oldtimer en heeft met uitgesproken Nederlanders een goed gesprek over leven en dood. Om erachter te komen hoe zij over onze sterfelijkheid denken neemt hij een doodskist mee. Afl.: Karin Kuiper. Herman Wegter bezoekt met de kist Karin Kuiper. Haar man, schrijver Karel Glastra van Loon, overleed in 2005 aan de gevolgen van een hersentumor. De kist is niet welkom in huis. 'Eén keer een kist over de drempel is genoeg', vindt Karin. Karel stond volop in het leven en wilde het in al zijn facetten meemaken, ook de naderende dood. Lijden is onderdeel van het leven, en daarom voor hem geen euthanasie of palliatieve sedatie. Karin houdt zich aan zijn wens, ook als ze op weerstand stuit vanuit haar omgeving. Het gat na het sterven van Karel is immens. Er zijn momenten waarop voor Karin het leven niet meer hoeft. Nu, ruim zes jaar later, telt Karin haar zegeningen en mag het leven nog wel even duren. Angst voor de dood heeft ze niet. 'Óf het wordt een weerzien met Karel, óf er is eindelijk rust; allebei goed.' Maar tot die tijd zal ze voor ieder rood verkeerslicht keurig stoppen en geen gekke dingen doen, want haar drie kinderen mogen niet nóg een keer zoiets meemaken. Presentatie: Herman Wegter.
Bron: EO