Drie portretten van bijzondere mensen die op inspirerende wijze de drie hoofdonderwerpen van het geloof vertegenwoordigen, namelijk geloof, hoop en liefde. -Dokter Jamiu Busari die zijn patiëntjes aan het lachen maakt. Jamiu Busari is kinderarts in een groot ziekenhuis. Hij ziet veel zieke kinderen. Toch blijft Jamiu lachen, sterker nog: zijn dag is pas geslaagd als hij zijn kleine patiëntjes aan het lachen heeft gemaakt. En hoe ziek ze ook zijn: de kinderen komen graag naar dokter Jamiu. Tussen zijn spreekuur door toont dokter Jamiu in de gangen van het ziekenhuis graag zijn andere passie: de salsa! -Diny Kuypers en haar heiligenbeeldenmuseum aan huis. Toen ze jong was, ging Diny Kuypers vaak op bezoek bij haar schoolvriendinnen in het klooster. Eigenlijk wilde Diny zelf non worden, maar de moeder-overste raadde haar dat af. Diny ziet ervan af, trouwt, krijgt kinderen en kleinkinderen. Ze is gelukkig. Maar helemaal laat het kloosterleven haar niet los. Ze begint te verzamelen. Hier een oude bijbel, daar een heiligenbeeld, een kazuivel, een bidprentje, een weiwaterbakje. Haar verzameling groeit uit tot een klein museum. Diny heeft het voor elkaar. Ze heeft allebei: een klooster... maar dan aan huis. Toch wil ze achteraf nog wel eens weten: heeft ze er goed aan gedaan? Ze gaat op bezoek bij de nonnen van vroeger. -Mark Davids die leeft in de jaren '30. Het zijn vaak de oude mensen die vinden dat vroeger alles beter was. Maar er zijn ook jonge mensen. Mark Davids is zo'n iemand: hij houdt van vroeger. Zodra je bij Mark thuis over de drempel stapt, waan je je in de jaren '30: alles ademt de sfeer van vroeger. Ook Mark zelf ziet er uit alsof hij van een zwart-witfoto is gestapt. Wat Mark vooral aanspreekt zijn de vroegere omgangsvormen. Maar hoe haalbaar is dat in het nu van het vrije woord?
Bron: EO