Bejaarden zitten achter geraniums, ze zijn suf, wereldvreemd, racistisch, ze stinken en zijn altijd lastig. En dan de jeugd van tegenwoordig: zij hebben weinig aandacht voor de wereld om hun heen, ze zijn lui, ongeïnteresseerde betweters en hondsbrutaal. Kloppen deze hardnekkige clichés? Of zijn het vooroordelen en hebben de twee generaties toch meer gemeen dan ze zelf denken? We volgen zes jongeren en bejaarden die een kijkje nemen in elkaars leven. Een niet te overbruggen generatiekloof of groeit er wederzijds begrip? In elke aflevering trekt een jongere een aantal dagen met een bejaarde op. Ze leren elkaars leefwereld kennen. De oudjes hebben het allemaal al meegemaakt en de jongeren moeten het allemaal nog doen. Twee totaal verschillende mensen, die ver van elkaar af staan in leeftijd, maar ook in afkomst en gedachtegoed. De rebelse 20-jarige Fadoua, een Marokkaanse tattoo chick met attitude, ontmoet de 85-jarige Henk, een zorgzame en liefdevolle man. De vrouw van Henk is al twintig jaar dementerend en zit op de gesloten afdeling van een verzorgingstehuis. Zijn grote liefde voor deze vrouw spreekt uit het feit dat hij haar elke dag bezoekt en voor haar zorgt. Fadoua is door problemen al vroeg het huis uitgegaan en heeft slecht contact met de meeste van haar familieleden. De onvoorwaardelijke liefde van Henk voor zijn vrouw is dan ook nieuw voor haar. Blijft de stoere Fadoua ook zo nonchalant als ze met Henk meegaat om zijn vrouw te bezoeken? En hoe reageert Henk op de bijdehante en aanwezige Fadoua? Ook Donnie en Leo trekken een paar dagen met elkaar op. Donnie is 23 jaar. Op zijn derde wordt hij bij een pleeggezin ondergebracht, zijn moeder is drugsverslaafd. Zijn pleegouders zijn Jehova's getuigen, een geloof waar hij op zijn achttiende hard mee wordt geconfronteerd als duidelijk wordt dat hij homo is. Hij wordt uit de gemeenschap gezet. Presentatie: Sofie van den Enk, Ajouad El Miloudi.
Bron: KRO
