Regisseur George Sluizer volgt al veertig jaar twee gevluchte Palestijnse families in Libanon en voelt een sterke verwantschap met ze. Vanuit zijn persoonlijke verontwaardiging geeft hij zijn visie op de Palestijnse kwestie. Homeland is daardoor een echte auteursfilm geworden. Sinds 1973 is George Sluizer persoonlijk betrokken bij het Midden Oosten conflict. Daaruit zijn drie films ontstaan: Land der vaderen (1974), A reason to go (1978) en Adios Beirut (1983). Homeland is het laatste deel van zijn vierluik over 40 jaar Palestijnse geschiedenis. In de films volgt Sluizer twee Palestijnse families, vluchtelingen uit 1948, die uitgewezen zijn naar Libanon. Al die jaren hield hij contact met de families: een christelijke familie in de stad en een moslimfamilie in een vluchtelingenkamp. Sindsdien is hij praktisch onderdeel van de families geworden en voelt hij een sterke verwantschap met ze. Homeland is daardoor een zeer persoonlijke film geworden.
Bron: VPRO