Bart Chabot
Voor de jonge Bart Chabot werd het leven thuis een doodlopende steeg, waaruit niet viel te ontsnappen. Na de mededeling van zijn vader: 'Kon ik het maar uitvlakken, die geboorte van je' en de opmerking van zijn moeder dat hij geschapen was voor de nacht, besefte hij: meeveren moest je en vanbinnen verstenen. Langzaam maar zeker leerde hij zijn vrijheid te bevechten en niet in wrok om te zien. Hij bracht verstrooiing en plezier, maar ook prachtige boeken en gedichten. Met Annemiek Schrijver praat hij over de troostende sterrenhemel van zijn jeugd, de zegen van een Zweedse priester en hoe wij het beste kunnen terugkijken op 2020.
Bron: NCRV