Mitchell
De 28-jarige Mitchell uit Amsterdam woont op zichzelf met begeleiding en werkt 32 uur per week als afwasser in een hotel. Vanwege zijn lichte verstandelijke beperking functioneert hij het beste als zaken volgens een vaste structuur verlopen, en daarom vindt hij nieuwe dingen lastig. Eén van die dingen is zelfstandig reizen met het openbaar vervoer. Mitchell is een ondernemende jongen, hij gaat graag naar concerten en naar de film. Alleen zodra zijn bestemming buiten zijn vaste route ligt, heeft hij anderen nodig om er te komen omdat hij zelfstandig reizen met het OV doodeng vindt. Bij zijn vaste routes, bijvoorbeeld naar het werk en naar zijn ouders, kan hij prima zelfstandig reizen. Alleen zodra er iets verandert in het schema, omdat de metro bijvoorbeeld vertraging heeft, dan raakt hij in paniek. Een nieuwe route vinden is dan moeilijk, omdat hij het lastig vindt zich te focussen en hij de informatie langzamer verwerkt. Het idee dat het fout kan gaan, maakt Mitchell bang en beperkt hem enorm. Mitchell vindt metro, bus en tram spannend en trein is voor hem een enorm struikelblok. Een 'foutje' met de trein heeft namelijk grotere gevolgen. Want in plaats van aan de andere kant van de stad, is Mitchell dan bang dat hij zomaar ineens in Parijs uitkomt. Het steeds maar weer uitstippelen van nieuwe routes en zijn weg vinden op onbekende stations is iets dat hem angst inboezemt. Omdat het zijn bewegingsvrijheid inperkt is hij vastbesloten daar iets aan te doen. Voor de gemiddelde 28-jarige wellicht een koud kunstje, voor Mitchell een kwestie van trainen, trainen en nog eens trainen. Mitchells eerste uitdaging is om de groep naar een ijssalon in hartje Amsterdam te begeleiden. En dat is niet makkelijk, want om te weten waar je naar toe gaat, moet je ook weten waar je nu bent. Als de groep na veel aarzelingen op pad gaat, blijkt al snel dat Mitchell moeite heeft met het verwerken van alle nieuwe informatie.
Bron: KRO-NCRV