De Boeddhistische Blik: Ruimte het mooiste wat er is
Portret van boeddhistisch leraar Varamitra, een Haags schoffie die vindt dat het leven meer moet zijn dan huisje, boompje, beestje en als begin dertiger op zoek is gegaan naar een andere bestemming. Over Varamitra (Theo Alkemade, 1953) valt veel te zeggen, onomstreden is hij niet. Hij heeft zijn stempel op het boeddhisme in Nederland gedrukt. Zonder hem had het boeddhisme maatschappelijk wellicht nog een marginale rol gespeeld. 'Kom van je kussen af' is een van zijn gevleugelde uitspraken, 'ga eens echt wat doen, voor de mensen in je eigen omgeving. Niet voor de mensen in Azië, maar hier in Nederland. Boeddhisme is helemaal niet speciaal, het is gewoon leven in de samenleving, met elkaar en gaat per definitie over het uitreiken naar de ander.' Het boeddhisme een factor laten zijn in onze huidige maatschappij is waar hij zich de afgelopen dertig jaar voor heeft ingezet. Aangemoedigd door voormalig minister van Justitie Hirsch Ballin heeft Varamitra de opdracht op zich genomen de boeddhistische geestelijke verzorging vorm te geven. Sindsdien is er een academische opleiding tot boeddhistisch geestelijk verzorger tot stand gekomen aan de Vrije Universiteit in Amsterdam en kunnen mensen in de zorg en gedetineerden een beroep doen op de eerste boeddhistische geestelijk verzorgers die Nederland nu rijk is. Binnenkort volgt ook Defensie. Ook is Varamitra als initiator één van de grondleggers van het Boeddhistisch Centrum Haaglanden, een boeddhistische gemeenschap midden in het centrum van Den Haag, met oog voor wat de moderne mens nodig heeft. Hij is een polderboeddhist in hart en nieren. Los van traditie streeft hij een horizontaal boeddhisme na, waarin de leraar niet op een voetstuk wordt gezet. Varamitra, wars van ego en aandacht, liet voor het eerst in zijn leven een camera toe. Regisseur Ulrike Helmer volgt hem gedurende anderhalf jaar in het proces van loslaten.
Bron: NCRV