Neske Beks
Kunstenaar Neske Beks (1972) is geboren met een gaatje in haar hart, dat een keer in de zoveel tijd propjes naar haar longen of hersenen schiet. Daardoor kreeg ze als tiener een longembolie en daarna tot vier keer toe een herseninfarct. Het is dan ook een wonder dat ze nog leeft. Zeker zo wonderlijk is het dat haar oom van moederskant vier jaar voor haar geboorte zelfmoord pleegde door zich met een pistool een gat in het hart te schieten. Toeval of heeft deze opeenvolging van gebeurtenissen meer te betekenen? Behalve schrijver en filmmaker is Neske Beks ook familieopsteller. Daardoor is ze zich ervan bewust dat de mate waarin we bepaald worden door familie en voorouders veel groter is dan we aannemen. De loyaliteit ten opzichte van familieleden die ons zijn voorgegaan is soms zo groot dat we hun lot of last op onze eigen schouders laden. Zelf zeulde Neske Beks, zonder het in de gaten te hebben, decennialang rond met het verhaal van haar ongelukkige oom. Pas nadat ze het ware motief voor zijn zelfmoord had ontdekt, kon ze 'ja' tegen haar eigen leven zeggen. Neske Beks laat zich inspireren door het inzicht van de Zweedse mysticus Dag Hammarskjöld: jij kiest de weg niet, de weg kiest jou. In maakbaarheid gelooft ze al een tijdje niet meer. In de seculiere samenleving gaan we er graag vanuit dat we zelf de koers van ons leven bepalen, maar daardoor is er in haar optiek geen overgave aan dat wat ons overstijgt. Neske Beks was als kind al religieus. Aangezien dat in het Vlaamse gezin waarin ze opgroeide niet werd aangemoedigd, ging ze in haar eentje naar de kerk. Tegenwoordig ervaart ze God vooral in de cycli van de natuur.
Bron: NCRV