Mary Zeldenrust-Noordanus 1928-1984.
Afl.: Mary Zeldenrust-Noordanus 1928-1984. Hoge bomen vangen veel wind. Maar ze staan ook lekker met hun kop in de ruimte. Van de 55 jaar die Mary Zeldenrust-Noordanus geleefd heeft, zijn er zes bepalend geweest voor de publieke herinnering: de jaren 1962 tot 1968 toen ze voorzitter was van de Nederlandse Vereniging voor Seksuele Hervorming. Over haar gevecht met het imago van steile voorvechtster en haar opvattingen over mens en samenleving in de jaren zestig en daarna, gaat dit Profiel. Maud Keus portretteerde de vrouw die ongewild het geweten werd van de seksuele revolutie, al zou zij het woord revolutie in dit verband nooit in de mond nemen. Geboren in 1928, krijgt zij een voor die tijd buitengewoon moderne opvoeding: voor zichzelf opkomen, zelfstandigheid en plichtsbesef krijgt zij met de paplepel ingegoten. Na haar studie psychologie begint Mary een eigen praktijk als psychotherapeute. Samen met haar man raakt ze betrokken bij de huwelijksscholen van de NVSH. In 1962 wordt zij gevraagd de nieuwe voorzitter te worden. Ze is niet uit op een bestuurlijke functie, ze rolt er in. In een tijd dat voorbehoedsmiddelen nog niet eens vrij verkrijgbaar zijn en seksuele voorlichting in het openbaar onbespreekbaar is krijgt zij het voor elkaar taboes als geboorteregeling, abortus en homofilie op tv bespreekbaar te maken. In de talrijke interviews en televisie-optredens bij Mies Bouman, Koos Postema, H.J.A. Hofland en Achter het Nieuws draagt zij elke keer weer haar onorthodoxe standpunten en overtuigingen uit. Voor de NVSH is ze van onschatbare waarde geweest: ze is de juiste vrouw, op het juiste tijdstip, op de juiste plek. Maar naast bewondering roept ze ook veel agressie op en na zes jaar heeft ze er genoeg van voortdurend bedreigd en beschimpt te worden. In haar beroemde slotrede tijdens het NVSH-congres in 1967 presenteert ze een samenhangende visie op de seksuele moraal door die in verband te brengen met de ongelijkheid tussen de seksen en discriminatie van homoseksuelen. Haar laatste onderzoek in 1983, naard Presentatie: Philip Freriks. Regie: Maud Keus.
Bron: HUMAN