Robert van Aken
Als na drie mooie dochters in het gezin Van Aken eindelijk een jongetje geboren wordt, is moeder Van Aken dolblij. Ze wilde zo graag nog een jongetje. Hij wordt dan ook het lievelingetje van zijn moeder en wat voor kattenkwaad Robert ook uithaalt, zijn vriendjes krijgen altijd de schuld. Maar binnen de muren van het gezin heerst veel spanning. Vader werkt keihard en moeder lijdt bij tijd en wijle aan diepe depressies. Haar gedrag is dan heel onvoorspelbaar. Doordat ze niet de aandacht aan Robert kan geven die hij nodig heeft, zoekt hij zijn heil buiten de deur. Daar valt Robert al heel snel op door zijn baldadige en vaak gewelddadige gedrag. Het begint met kleine vernielingen, maar al snel richt Robert zijn agressie op buitenlanders. Als hij een jaar of negentien is, sluit hij zich aan bij de Nederlandse neonazi's. 'Daar vindt Robert de erkenning en krijgt hij de aandacht waar hij zo naar zocht', zegt een van zijn vrienden. Robert kijkt graag naar films, maar niet naar gewone. Het liefst ziet hij films over Hitler, nazi-Duitsland en concentratiekampen. Dat de Joden massaal worden vermoord vindt hij hun eigen schuld. Ook vindt hij dat alle buitenlanders moeten 'oprotten'. In diezelfde periode ontmoet Robert op een feest Ester, een mooie meid die op feestjes helemaal losgaat, enorme hoeveelheden cocaïne snuift en liters wodka drinkt. Ze krijgen een relatie die zich kenmerkt door veel ruzie, seks en drugsgebruik. Samen snuiven en drinken ze zich tot aan de rand van de afgrond. Dan beseft Ester dat dit zo niet langer kan en begint ze een gebed te bidden dat ze vroeger ooit heeft geleerd. En dat heeft enorme gevolgen. Niet alleen voor haarzelf, maar zeker ook voor Robert. De man die een paar jaar later tegenover Mirjam zit, heeft regelmatig tranen in zijn ogen tijdens het interview. 'Dat ik zo hard kon zijn voor Joden en moslims', verzucht hij, Om na een diepe stilte te zeggen: 'Maar gelukkig is dat nu niet meer zo'.
Bron: EO