Koraalriffen
Koralen bouwen kalkstenen huizen voor zichzelf in de warme, heldere, ondiepe zeeën in de tropen. Hun riffen beslaan minder dan een tiende procent van de oceaanbodem, maar herbergen toch een kwart van alle bekende zeediersoorten. Het zijn complexe, unieke structuren die hun bewoners op allerlei manieren van onderdak voorzien. Er wordt gestreden om ruimte, voedsel en een partner, maar het rif biedt ook veel kansen. De dieren die een plekje weten te veroveren wacht een grote beloning. De breedarmige zeekat verovert een plekje door zijn prooi te hypnotiseren, zodat die zich niet meer verdedigt. In het Groot Barrièrerif zien we een bijzondere zaagbaars die gebarentaal gebruikt, het zogenaamde kopstandsignaal, om contact te maken met een heel andere soort, een rifoctopus. Die spoelt vervolgens kleine visjes uit hun schuilplaats, regelrecht in de bek van de zaagbaars. In koraalrifsteden is altijd wel wat gaande. Het zijn werelden waar altijd de klanken van de vele onderwaterbewoners te horen zijn. Bij zonsopkomst gaat een van de meest charismatische bewoners van het rif, de groene zeeschildpad, op weg naar een reinigingsbeurt in een bijzonder wellnesscentrum. Als ze in de buurt komt, voegen meer schildpadden zich bij haar en wordt ze weggeduwd door de voordringende mannetjes. Ze moet afwachten tot ze weer naar binnen kan glippen. Sommige dieren komen naar het rif voor rust en ontspanning. In het ondiepe water van de Rode Zee, bij Egypte, vormen de weelderige koraalriffen een plek waar tuimelaars kunnen uitrusten. Voor de jonge dieren is het rif een speeltuin. Het is voor deze dolfijnen een spel om koraal en sponzen op hun neus te laten balanceren. En zo ontwikkelen ze vaardigheden die hun in hun verdere leven van pas komen.
Bron: EO