Stef Bos
Zanger Stef Bos is aan zijn derde levenscyclus begonnen. Nederland en België waren zijn eerste twee thuishavens en nu woont hij met zijn vrouw en kinderen in Zuid-Afrika. Het land dat hem letterlijke en figuurlijk ruimte gaf. Aan het begin van het nieuwe jaar drukt hij op zijn resetknop en dat zouden we, wat hem betreft, allemaal moeten doen. 'Dat gebeurt meestal door de mensen om me heen. Je moet mensen zoeken die je niet louter bevestigen. Anderen werken als een spiegel. Als mensen mij als baas beginnen te zien, word ik een kasplantje. Dan groei ik niet.' Dat hij op latere leeftijd vader is geworden, zorgt ook voor confrontaties met zichzelf. 'Kinderen confronteren je met al je onhebbelijkheden. Bij tijd en wijle moet je alles loslaten en eens goed naar jezelf kijken. Als je dat te lang uitstelt, spat het ongezond uit elkaar.' Stef pleit voor meer traagheid en leemte. 'Wezenlijke veranderingen in het leven gaan altijd traag. Vanaf mijn veertigste ben ik lange lijnen gaan leggen. We moeten onszelf heruitvinden.' Zuid-Afrika bracht hem ook opnieuw in aanraking met het spirituele. 'In een kerk in Soweto kreeg ik kippenvel. Dat moet je niet rationeel willen verklaren. Ik keer weer terug naar het godsbeeld dat ik als kind had. Als een stroom die door de tijd gaat. Als een onuitputtelijke bron.' Hij zingt zijn lied 'Later als ik dood ben', dat hij schreef na een gesprek met zijn zoontje. De basis voor zijn nieuwe album KERN.
Bron: NCRV