Geluidsoverlast

Met enige regelmaat duiken ze op: berichten in de lokale pers over een mysterieuze bromtoon die inwoners uit hun slaap houdt. Problemen door geluidsoverlast. Naar de oorzaak is het alleen vaak gissen. In Nijmegen bijvoorbeeld werd na lang zoeken de bron gevonden: een transformatorfabriek in een woonwijk, waar een verouderde transformator lage tonen en trillingen de omliggende wijk in stuurde. In de andere gevallen werd ondanks tientallen klachten geen duidelijke bron gevonden. Dat maakt dit fenomeen, ook wel laagfrequent geluid genoemd, een taai probleem. De lange geluidsgolven kunnen kilometers ver reiken en laten zich onderweg slecht afstoppen door gebouwen, bomen of andere obstakels. Bovendien is de brom niet voor iedereen te horen, waardoor zich al snel de vraag opdringt of er überhaupt wel een bromtoon is. Precies dat gegeven is terug te zien in de tientallen tips die bij De Monitor over laagfrequent geluid binnenkomen. Kijkers die ernstig gebukt gaan onder de overlast voelen zich onbegrepen in hun klachten. Om de woorden van een tipgever te gebruiken: 'De gemeente stuurde me naar een psycholoog, omdat ze van mening was dat er niets te meten viel, maar ik ben ervan overtuigd dat het niet tussen mijn oren zit. Je raakt zo gefixeerd op dat geluid dat het alles gaat beheersen. Ik werd zo wanhopig dat ik zelfmoordgedachten begon te krijgen. Alles om maar rust te hebben.' De hinder die mensen ervaren is dus ernstig. Van tipgevers begrijpen we dat het een groeiend milieuprobleem zou zijn, waar te weinig aandacht voor is vanuit het Rijk. Hoe gaan gemeenten om met deze mysterieuze bromtonen? Is er inderdaad sprake van een groeiend probleem? En wat doet de overheid om de geluidsoverlast op te sporen?

Bron: KRO-NCRV

Recente uitzendingen van De Monitor