Special: De krakers van de Nijmeegse Piersonstraat
In februari 1981 vond in Nijmegen de grootste volksopstand sinds de Tweede Wereldoorlog plaats. Episch centrum was de omgeving van de Piersonstraat. Daar werd door krakers een week lang een complete buurt gebarricadeerd om huizensloop voor de bouw van een parkeergarage tegen te houden. En een groot deel van de bevolking steunde hun actie. Uiteindelijk reden op 23 februari 1981 tanks, pantserwagens en ME-busjes door de straten van Nijmegen. De stad leek wel in oorlog. Met veel geweld, traan- en braakgas werden krakers en vele sympathisanten uit de Pierson-buurt verjaagd. In de Reünie komen de krakers van 'de Pierson' weer bij elkaar. Nog steeds onder de indruk van de ontruiming, nog steeds verontwaardigd over het massale geweld dat door de overheid tegen hen werd ingezet. Maar tegelijkertijd trots dat de garage er uiteindelijk toch niet is gekomen. Patrick gaat met kraker Mattie terug naar de Nijmeegse Piersonstraat. Hij vertelt hoe zij hun barricades maakten om de ontruiming tegen te gaan en hoe hij al in het begin van de bezettingsweek een door een tegenstander gegooide steen in zijn oog kreeg en werd afgevoerd naar het ziekenhuis. Jan strijdt op kleinschalige manier voor het plantenrijk in Colombia. Hij strijdt voor het behoud van het oerwoud daar, en voor het behoud van planten die medicinale werkingen hebben. Aan Patrick vertelt hij in Colombia hoe met bepaalde planten jeugdtrauma's bestreden kunnen worden. Alle krakers van toen voelen zich nog enorm betrokken bij de huidige maatschappij. Ze zijn ongerust over de opkomst van het populisme en maken zich zorgen over hoe aandacht voor natuur en milieu teveel ondersneeuwen voor economische groei. Maar ze zien ook een verandering, ze verwachten dat de nieuwe generaties op hun manier acties zullen gaan voeren voor een betere toekomst.
Bron: KRO-NCRV