Het UWV
'Keuringsartsen omzeilen je klachten en geven er een compleet eigen invulling aan,' mailt een tipgever zijn klacht over het UWV aan De Monitor. 'Als je bij het UWV belandt, kom je er beroerder uit dan dat je er in komt. De stress die het UWV met zich meebrengt heeft mij geestelijk gesloopt. Het heeft mij onder andere mijn huwelijk gekost. De tip is aanleiding om dieper in te gaan op de rol van de keuringsarts, ook wel verzekeringsarts, bij keuringen van het UWV. Hoe gaat zo'n keuring, wat wordt daar vastgesteld, welke rol heeft de behandelend arts in het geheel? Er wordt massaal op het verhaal gereageerd. De Monitor krijgt binnen een paar dagen 417 mails en talloze reacties op Facebook en Twitter binnen van mensen die ervaringen hebben met het UWV. Sommige zijn positief, maar verreweg de meeste zijn negatief. Ongeveer 300 mails gaan over de rol van de keuringsarts. 'Het is mensonterend!! En ik word er alleen maar zieker van!,' schrijft een tipgeefster. Een ander vult haar aan: 'De keuring voelt alsof je examen doet voor je rijbewijs. Willekeur is wel het eerste woord wat bij mij naar boven komt bij de keuringen bij het UWV.' Waarom lijkt er veel onvrede te zijn onder UWV-klanten? Het UWV reageert. 'Bij negen van de tien mensen die door een UWV-arts gekeurd worden, leidt een keuring tot een andere uitkomst dan ze hadden verwacht. Ze komen vaak bij ons als ze al twee jaar ziek thuis zijn of aan het re-integreren zijn. Ze worden gekeurd en denken: 'Nu ga ik een uitkering krijgen.' Dan valt het tegen als je te horen krijgt dat je toch nog moet werken. Maar wij beoordelen alleen in hoeverre de ziekte of de aandoening echt beperkend is om te werken.' Hebben mensen inderdaad te veel verwachtingen bij een keuring van het UWV? Of hebben ze echt wel een punt en is het UWV te streng? Of is er sprake van willekeur? De Monitor onderzoekt.
Bron: KRO-NCRV