Uit de groep, in de put
Het is fijn om je één met anderen te voelen: van juichen voor hetzelfde voetbalelftal tot samen demonstreren op het Malieveld. Groepsgenoten zijn niet alleen aardiger voor elkaar, ze trekken elkaar voor ten koste van de mensen buiten de groep. Je vindt je mensen van je eigen groep nou eenmaal mooier, slimmer en leuker. Ingroup love noemen wetenschappers dit fenomeen. Bij een groep horen is dus fijn. Maar wat als de groep je negeert, je niet accepteert of je zelfs keihard afwijst? Dat doet pijn, pijn die zo heftig is dat het in het brein niet te onderscheiden is van lichamelijke pijn. Vaak heb je niet eens door dat je iemand uitsluit. Je vergeet bijvoorbeeld steeds koffie te halen voor die ene collega. Het lijkt allemaal niet zo ernstig, maar langdurige uitsluiting heeft desastreuze gevolgen, het leidt tot frustratie en agressie. In de dagboeken van school shooters gaat het opvallend vaak over buitengesloten worden. Op sociale media, zoals Twitter en Facebook, kunnen groepen zich plotseling tegen één individu keren en die persoon genadeloos belagen. Als slachtoffer ervaar je dan niet alleen de pijn van het buitengesloten worden, maar ook de pijn van de publieke vernedering. Zo'n publieke aanval kan het leven van het slachtoffer van de ene op de andere dag volledig verwoesten. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat mensen meeleven en begrip hebben voor mensen buiten de eigen groep? De Kennis van Nu onderzoekt wat groepen met ons doen en hoe we ons kunnen bevrijden van de nare kanten van groepsprocessen.
Bron: NTR