Cees Nooteboom en Mieke van Zonneveld
Cees Nooteboom (1933) spreekt over 533 Een Dagenboek. Daarin schrijft de kosmopoliet Nooteboom over zijn geliefde Menorca. Hij staat met beide benen in de vruchtbare aarde, omgeven door zee, palmen en cactussen. Maar zijn blik strekt zich ook ver voorbij de horizon uit, oplettend en nieuwsgierig als hij is. Met scepsis kijkt Nooteboom naar een Europa dat dreigt uiteen te vallen, hij overdenkt de dood van David Bowie, hij ziet de sterren en voelt de vergetelheid. Vijfhonderddrieëndertig dagen uit het leven van een groot schrijver, met zijn dagelijkse zorg voor zijn huis en zijn planten, en zijn gedachten over de wereld en zijn plek in het universum. Ook zijn gedichtbundel Monniksoog zal besproken worden. Monninksoog is te lezen als een bundeling van 33 losse gedichten, maar ook als één enkel gedicht over een dichtersleven, over een oereiland, en over de, bijna oosterse, verstilling die je kunt aantreffen op duin, strand en schelpenpad. Ook te gast is Mieke van Zonneveld (1989). Zij debuteerde met 'Leger', een klassiek aandoende bundel over liefde en vriendschap, over ziekte en geloof. Haar poëzie wekt de indruk van volledige helderheid, maar ze versluiert tegelijk. De eenvoud van woorden roept een grootsheid van beelden op waaronder telkens het risico sluimert uit het volle leven geknipt te worden. Slechts in dromen bestaat de mogelijkheid barrières te beslechten. 'Leger' is een gemystificeerd en genadeloos zelfonderzoek van een jonge dichter die de dood in de ogen heeft gekeken.
Bron: VPRO