Eva Rovers, Ronit Palache
Goethe, Mick Jagger, eilanden, dodo's en eeuwenoude boeken: Boudewijn Büch liet Nederland kennismaken met de meest uiteenlopende onderwerpen en wist met zijn aanstekelijke enthousiasme literatuur en geschiedenis even toegankelijk te maken als popmuziek. Eva Rovers (1978) schreef 'Boud - Het verzameld leven van Boudewijn Büch'. De kunsthistorica en schrijfster kreeg daartoe exclusief inzage in Büchs persoonlijke archief, met dozen vol brieven, foto's en dagboeken. Daarmee begon een reis door een leven dat even onwaarschijnlijk als fantastisch was. Als kind had hij al ontdekt dat hij met verhalen in staat was het leven naar zijn hand te zetten. Uit atlassen, poëzie en rock-'n-roll bouwde hij een eigen wereld op en sleurde daarin iedereen mee met wie hij sprak. Dat bezorgde hem invloedrijke vrienden, toegang tot de literaire wereld en heel veel aandacht. Rovers schreef eerder de veelgeprezen biografie van kunstverzamelaar Helene Kröller-Müller, 'De eeuwigheid verzameld'. Ook te gast is journaliste/auteur Ronit Palache (1984) over 'Ontroerende onzin. De Joodse identiteit in het Nederland van nu.' Voor de meeste Nederlandse joden in dit boek speelt God een kleine rol. Toch zijn ze allemaal joods. Maar wat dat dan is? Erbij horen, herkenning voelen, samenklitten, strijd leveren, het delen van een zwaar verleden, maar ook de humor, het intellectualisme en de verbondenheid met Israël. Het Nederlandse jodendom wordt ook getypeerd door verscheurdheid tussen vroom en vrij, ruzietjes, regeltjes, discussies over wie er wel joods is en wie niet, angst, wantrouwen en antisemitisme. Een onverdeeld positieve aangelegenheid is het jodendom voor vrijwel niemand in dit boek. Toch voelt iedereen zich joods, is vluchten voor dat gegeven slechts bij hoge uitzondering mogelijk. Wat bindt de Joden in Nederland? Wie zijn zij en welke toekomst hebben ze?
Bron: VPRO