De monnik met 85 kinderen
De met prijzen overladen film Tashi and the Monk is een portret van een innovatieve gemeenschap in het Himalayagebergte in Noord-India, Jhamtse Gatsal, Tibetaans voor ‘tuin van liefde en compassie’. Hier geeft de toegewijde oprichter Lobsang Phuntsak onderwijs, liefde en een veilige haven aan 85 kinderen. Of de kinderen in de gemeenschap Jhamtse Gatsal nu wees zijn, verlaten door hun ouders, of verkocht: allemaal zijn ze 'ongenode gasten van het universum', zoals Lobsang ze noemt. Zelf moest hij het als klein jongetje zonder vader stellen. Dat gemis is nu zijn drijfveer om voor 85 kinderen een veilige haven en vader te zijn. Of zoals hij het zelf zegt: 'Als kind heb ik geen jeugd gehad, maar nu leef ik er wel 85 tegelijk'. Jhamtse Gatsal bevindt zich hoog in de bergen, waar de groeiende armoede een toestroom van kinderen veroorzaakt, die de capaciteit van de gemeenschap te boven gaat. Tegen wil en dank moet Lobsang wegens plaatsgebrek selecteren. Dat de keuzes die hij maakt soms confronterende consequenties hebben ervaart hij wanneer een elfjarige jongen, die hij twee jaar eerder moest afwijzen, zelfmoord pleegt. Ondertussen moet Lobsang ook het hoofd bieden aan de zorgen van zijn personeel. Door de drukte hebben zij steeds meer moeite om de kinderen de aandacht te geven die ze nodig hebben. Een andere hoofdrol in de film is weggelegd voor het meisje Tashi Drolma, de jongste aanwinst van Jhamtse Gatsal. Ze verloor haar moeder en werd door haar alcoholistische vader in de steek gelaten. In elke andere (westerse) instelling zou Tashi het label ‘kansarm’ krijgen en behandeld worden door psychologen en andere hulpverleners. In Jhamtse Gatsal is het personeel niet opgeleid en worden geen medicijnen gebruikt om de kinderen onder controle te houden. In plaats daarvan scheppen zij een sfeer van warmte en steun, en leren zij de kinderen om betrokken en actief te zijn binnen de gemeenschap. Zo scheppen zij de ruimte voor de kinderen om een rol te spelen in hun eigen groeiproces en dat van anderen. Lobsang is aandachtig en geduldig, net als de rest van de gemeenschap en langzaamaan maken Tashi’s driftbuien plaats voor het sluiten van vriendschap met de andere kinderen.
Bron: BOS