Something Better to Come
Filmmaker Hanna Polak volgde veertien jaar lang Yula, een meisje dat met haar lotgenoten op een vuilnisbelt bij Moskou leeft. Yula woont op de grootste vuilstortplaats van Europa. Ze lijkt in bijna alles een doorsnee tiener: ze experimenteert met make-up, verandert haar haarkleur van blond naar rood en weer terug, proeft van drank en sigaretten en wordt voor het eerst verliefd. Bijna doorsnee, want haar leefomgeving is op zijn zachtst gezegd buitengewoon. Een buitenaards ogende plek, waar vrachtwagens en heftrucks dag en nacht af- en aanrijden om eindeloos afval te verplaatsen. Samen met haar moeder, een handvol andere kinderen, dronkaards en outcasts slijt Yula haar dagen rondscharrelend tussen het vuil. Op zoek naar eten, beschuttingsmateriaal en tijdverdrijf. De kinderen vertellen dat het leven in het Rusland van Poetin keihard is. Ze zien geen alternatief en vinden zichzelf minder waard dan honden. Op de vuilstortplaats lopen mensen rond die ooit dokters waren, piloten, vrachtwagenchauffeurs of pedagogen. Maar altijd is daar Yula, die haar hoofd niet laat hangen, haar leven leeft en durft te blijven dromen van een eigen flatje.
Bron: VPRO