Pastoor Frans Geels
Op deze zondag van de 3e november komt de eucharistieviering uit de Nicolaaskerk in Amsterdam. En het kan niet anders of de viering staat in het teken van de dag ervoor, Allerzielen. Dierbaren De lijst met namen die in beeld verschijnt zal groter en langer zijn dan normaal. De namen zijn toegestuurd uit het hele land en zijn een zichtbaar teken van de dierbaren die zijn overleden. Hun levens worden genoemd, hun namen worden verbonden met die van God. Niet het einde Het is een prachtig ritueel dat vorm en ruimte geeft aan het verdriet van nabestaanden. De katholieke kerk is daarin onderscheidend. Want de traditie en het levensverhaal van Christus doen ons geloven dat de dood niet het laatste woord heeft. Wat geen rituelenbegeleider of uitvaartondernemer kan zeggen, bidden wij hardop in de dagen rond het sterven: dat dit het einde niet is. Want we geloven dat onze dierbaren voortleven bij God. Frans Geels In de viering zal de lijst met namen van overledenen uit het hele land te zien zijn, in het geloofsgesprek komt Frans Geels aan het woord. Hij is een priester uit het bisdom Haarlem-Amsterdam en begeleidt mensen rondom de dood. Hij geeft er ook cursussen over en hij doceert over rouwbegeleiding. Hij doet dat op basis van jarenlange ervaring. Zwijgen en noemen Maar hij weet ook dat ervaring niet alles zegt. Want wanneer de dood toeslaat, overheersen de machteloosheid en sprakeloosheid. Dan past het misschien het best om te zwijgen en de naam van de overledene te blijven noemen. Zoals in de viering uit Amsterdam gebeurt.
Bron: RKK