Ik vertrek
Als interim-manager Rob (60) net voor zijn pensioen zonder werk komt te zitten, besluit hij om samen met zijn vrouw Nicolette (60) nog één keer een nieuwe uitdaging aan te gaan. Ze vertrekken naar het Franse gehuchtje Virlet om daar een chambres d'hôte met schildersatelier te beginnen. Dat hun toekomstige droomhuis nu nog een bouwval is zonder verwarming, warm water of toilet lijkt hen niet te deren. Zonder blikken of blozen slapen ze in de vrieskou op de plankenvloer en slaan ze dapper aan het verbouwen. De oude hooischuur moet binnen vier maanden tot atelier worden omgebouwd, want schilderen is Nicolette's eerste levensbehoefte en de feestelijke opening staat al gepland. Bovendien moet er geld verdiend worden met de schilderworkshops die ze straks aan de dorpsbewoners wil geven. Het stel werkt zó hard dat hun volwassen kinderen, die in Nederland zijn achtergebleven, zich toch wel wat zorgen beginnen te maken. Zolang hun ouders zich alleen maar bezighouden met slopen en beton storten, is er immers weinig tijd om te genieten van 'la douce France'. Ondertussen komt de deadline van de opening dichterbij, en Rob en Nicolette zijn vastbesloten die te halen.
Bron: TROS