Achter de voordeur
-Desteney, de dochter van Esther Honders uit Apeldoorn, kreeg ruim drie jaar geleden leukemie. 'Als je dat hoort vaagt alles onder je voeten vandaan', herinnert Esther zich. 'Paniek! Leukemie! Gaat ze het redden? Je voelt je zo machteloos, je wilt je kind altijd tegen alles beschermen, maar hier kan je haar niet tegen beschermen. Het overkomt je.' Ze gaan twee jaar van behandelingen tegemoet. Door de chemo is Desteney erg verzwakt en regelmatig moet ze met spoed naar het ziekenhuis vanwege een infectie. 'Hoe lang gaat dit lichaampje het nog redden?', heeft Esther vaak gedacht. Voor haar dochter houdt ze zich sterk, maar als ze alleen is slaat de vertwijfeling toe. 'Die angst, niet wetend of ze er doorheen komt... dat waren mijn momenten van niet meer kunnen stoppen met huilen.' In dezelfde periode verhuist Esther met haar tweede man en kinderen naar Apeldoorn. Haar ex-man blijft ook deel uitmaken van het gezin, ze vormen een hecht team met elkaar. Als het eindelijk weer goed gaat met Desteney wordt dat gevierd met een groot galafeest. Het haar dat inmiddels weer is aangegroeid heeft ze laten afknippen en gedoneerd aan de Stichting Haarwensen. Er worden pruiken van gemaakt voor kankerpatiënten. Alle drie de buren die komen kijken hebben te maken gehad met kanker: het wordt een bijzondere en indrukwekkende middag. -Het leven van Marianne Willemstein uit Weert staat geheel in het teken van ballroomdansen. Samen met haar man Jaap is ze 7 dagen in de week, 24 uur per dag bezig met dansen. Maar het afzien en harde werken heeft resultaat. Bij bijna iedere wedstrijd sleept het echtpaar prijzen in de wacht. Ze worden vier keer Nederlands Kampioen en reizen de hele wereld over. Maar dan krijgt de topfitte Marianne fysieke klachten: ze heeft een versleten heup. Ze stelt een operatie zo lang mogelijk uit, en danst jaren met veel pijn, tot het echt niet meer gaat. Ze krijgt een kunstheup, en even twijfelt ze of ze ooit weer zal kunnen dansen. Maar Marianne weet van geen opgeven en acht maanden na de operatie staat ze, met kunstheup en al, weer op de dansvloer. Hun tweede wedstrijd eindigen ze al meteen weer op de tweede plaats. Als het aan Marianne ligt blijft ze dansen tot ze erbij neervalt: het lijkt haar heerlijk om op haar tachtigste nog over de vloer te zwieren. Een buurman uit de straat komt met zijn kinderen bij Marianne binnen kijken. Zijn vrouw is er niet bij want het toeval wil dat zij net de dag ervoor een nieuwe heup heeft gekregen...
Bron: NCRV