Eén van Eva's grote hobby's is het bezoeken van pretparken. Hoe harder hoe beter is haar motto. Van achtbanen kan ze dan ook geen genoeg krijgen. En dat is bijzonder, want van kind af aan is Eva gehandicapt. Artsen constateren als Eva twee jaar oud is dat ze ernstige epileptische aanvallen heeft gehad waardoor ze blijvend gehandicapt zal zijn. Lichamelijk mankeert haar vrijwel niets. Ze kan rennen, bewegen, ruiken, voelen, zien en horen. Maar praten kan ze niet en verstandelijk gezien loopt ze ver achter. Met de geboorte van dochters Elise en Tessa hebben Tine en Theo hun handen vol om het gezin draaiende te houden. Daarom wordt de verzorging van Eva al op jonge leeftijd aan anderen overgelaten. Vooral voor Tine is dit een moeilijk proces. Eva is zeventien jaar als de kans zich voordoet dat Eva op zichzelf kan gaan wonen in een huis voor verstandelijk gehandicapten, en zo gebeurd het. Op 1 maart 2006 wordt er vroeg in de morgen gebeld door iemand uit het huis waar Eva woont. Ze heeft geen goed bericht. De familie Wallenburg neemt Marion mee naar het pretpark; of eigenlijk: de achtbaan. De plek waar Eva volop genoot van de snelheid en de wind door haar haren.
Bron: EO