Amsterdam, Barcelona en Dhaka (Bangladesh)
-Jory Prins (20) beschouwt zichzelf als 'gothic'. Hij verft zijn haar pikzwart en maakt zijn gezicht op in gothicstijl. Vanaf zijn geboorte lijdt hij aan verschillende ziektes: Gilles de la Tourette, dyslexie, ADHD en hij heeft problemen met leren. Door een ernstige oogziekte ziet hij bovendien maar voor 40%. Jory slikt dagelijks de nodige medicijnen en op één of andere manier zoeken zijn emoties toch een uitweg. Zijn moeder, die hem alleen opvoedt, heeft het niet gemakkelijk met haar hyperactieve zoon. In het weekend woont Jory bij zijn grootvader in diens woonboot in Amsterdam-Noord. Opa is min of meer een alternatieve vader geworden. Niet bepaald een gemakkelijke taak, want dikwijls wordt ook hij geconfronteerd met Jory's onvoorspelbare en wilde gedrag. Regie: Meral Uslu (Nederland). -Motserrat Mecho (75) verkoopt, om haar kleine pensioen wat bij te spekken, cosmetica bij mensen thuis. Ondanks haar leeftijd is ze gek op sport. In haar jeugd was ze Spaans kampioene schoonspringen. Nu is freestyle parachutespringen haar grote passie. Haar zoon haalde haar daartoe over toen ze 51 was, vlak nadat haar man haar had verlaten voor een jongere vrouw. Parachutespringen diende voor haar als een therapie. En het hielp haar ook toen haar zoon niet lang daarna kwam te overlijden. Regie: Isabel Fernandez (Spanje). -Annana Bonik (32) is geboren als jongen maar ze voelt zich vrouw. Ze moest haar familie verlaten omdat die haar gevoelens niet kon begrijpen. Annana draagt meestal vrouwenkleren, behalve als ze af en toe haar familie opzoekt. Ze werkt nu als sociaal werkster voor de Bhandu Welfare Society die de gemeenschap van transseksuelen in Dhaka ondersteunt. Regie: Arnob Chakrabarty (Bangladesh).
Bron: NPS