Eucharistieviering
'We zijn al vijf weken in de veertig dagen onderweg. Een weg die ons moet voeren naar de verrijzenis. We hebben met de Heer in de woestijn gestaan, geplaagd door de verleidingen van macht en het grote geld. We hebben met de Heer op de berg gestaan en het visioen gezien van de toekomst die God met ons voor ogen heeft. We hebben de barmhartigheid van de Heer ontmoet als we met lege handen en een hart vol smart bij Hem terugkeren. Vandaag ontmoeten we Hem onder de hardheid van ons oordelen op deze aarde. Wij zijn van deze aarde, geboetseerd uit het leem van deze aarde zoals het scheppingsverhaal ons verteld. Breekbaar zijn wij, als lemen potten. Maar we hebben ook de goddelijke levensadem ingeblazen gekregen, verteld dat verhaal. Iets in ons heeft de kwaliteit van eeuwigheid, van Leven. Als een overspelige vrouw bij de Heer wordt gebracht, wordt Hem een oordeel gevraagd: volgens de wet van Mozes moet zij gestenigd. Wij zouden het wel weten. Maar de Heer schrijft in de aarde. Alsof Hij een ander stempel wil drukken op ons, mensen van de aarde. Het stempel dat 'leven' heet. De laatste zondag voordat we de Goede Week ingaan. Een laatste stap om ons te oriënteren op het nieuwe begin dat God met ons maakt: het feest van het Leven, over de grenzen van de aardse beperkingen heen. Laten we ons zelf maar eens aankijken...'
Bron: RKK