Veelverdieners: Graaiers of Grote talenten

Vanavond in Debat op 2: Minister van Binnenlandse Zaken Ronald Plasterk gaat in debat met grootverdieners uit de publieke sector. Sinds 1 januari geldt de Wet Normering Topinkomens. Daarmee wil het kabinet het salaris van bestuurders in de publieke sector aan banden leggen. Je mag niet meer verdienen dan 130% van het ministersalaris. Dat is dan niet meer 187 duizend euro. Vorige week werd bekend dat het aantal mensen dat boven dit salaris zit in 2011 juist is gestegen. Veelverdienende bestuurders van woningcorporaties, omroepen, ziekenhuizen, universiteiten en hoge scholen, ze zullen de komende jaren allemaal salaris moeten inleveren. Is dat wel eerlijk? Deze mensen hebben immers gewoon een contract afgesloten met de overheid, en afspraak is afspraak. Of hoort een ‘ingetogen salaris’ gewoon bij het werken voor de publieke zaak. Je doet dat werk immers ook omdat je er een passie voor hebt. En is het wel terecht? Het leiden van een universiteit of een ziekenhuis is verantwoordelijk en complex werk. Moet je dat niet gewoon heel goed belonen? Trek je niet juist minder gekwalificeerde mensen aan voor dit werk als je ze niet een goed salaris geeft? Mag je in ons land nog wel ergens in uitblinken en hoort daar dan ook niet iets bijzonders tegenover te staan? Of wordt dan het salaris tussen een ziekenhuisdirecteur en een verpleger te groot? Wat zegt het over de mentaliteit van de bestuurders als de politiek in de wet moet vastleggen hoeveel ze mogen verdienen? Zijn het allemaal graaiers? Of moeten we ze niet allemaal over één kam scheren. Wordt er een hetze gevoerd tegen deze bestuurders? En zou niet iedereen graag zoveel willen verdienen als hij de kans zou krijgen?

Bron: NCRV

Recente uitzendingen van Debat op 2