Memories
Veertien jaar geleden filmt Sander in New York de dakloze Emily. Hij studeert dan aan de New York Film Academy. Sander is onder de indruk van dit prachtige meisje, dat al sinds haar tiende op straat leeft. Al bedelend houdt ze zich in leven. Het gaat dan al niet goed met haar en ze is regelmatig ziek. Na de première van In Emily's Case, die werd beloond met een staande ovatie, vraagt ze Sander om met hem mee te mogen naar Amsterdam. Daar hoopt ze op een betere toekomst. Sander schrikt zich kapot en spreekt later met Emily af. Hij is pas 23, staat aan het begin van zijn leven en zijn carrière als filmmaker. Hij heeft haar toch niets te bieden op dit moment? Als Sander op de afgesproken dag naar Emily gaat, ziet hij haar op een afstand zitten en loopt weg. Hij durft haar niet onder ogen te komen om te vertellen dat hij haar niet mee kan nemen. De dag voor Sanders vertrek naar Nederland verschijnt een huilende Emily op de Academy, ze is compleet overstuur. Maar Sander is er niet. Als hij dit later hoort, gaat hij overmand door spijt als een razende op zoek naar haar. Maar Emily lijkt van de aardbodem verdwenen en Sander moet terug naar Nederland. Is Emily nog dakloos? Dit gevoel van spijt laat Sander nooit meer los. Leeft Emily nog, is ze nog dakloos of heeft iemand zich om haar bekommerd en woont ze ergens met een gezin in een rijtjeshuis? In 2008 gaat Sander, samen met een bevriende filmmaker, Folko Kleinsma, terug naar New York. Het enige aanknopingspunt is dat ze met een licht Frans accent spreekt en oorspronkelijk uit het Franstalige gedeelte van Canada komt. Sander hangt de stad vol met flyers met haar foto, belt met hulpverleners en spreekt daklozen aan. Eén van hen denkt haar in 2005 nog gezien te hebben in de metro. Als Sander na twee weken terugkeert naar Nederland is hij niet veel wijzer geworden. Kort daarop stuit hij op een foto, gemaakt tijdens een fotoserie over daklozen. Op een van die foto's staat een vrouw die Emily zou kunnen zijn.
Bron: KRO