Een vrolijk leven (La vie joyeuse).
6-delige serie reportages over Nederlanders in de Franse camping- en toeristenbranche. Afl.4 : Een vrolijk leven (La vie joyeuse). -Merle Roux- Een jaar of acht geleden kwamen Wim en Annet Swier samen met hun twee zoons naar Frankrijk, waar zij van een Nederlandse eigenaar een camping hadden overgenomen aan de rand van de Ardèche niet ver van de Route du Soleil. De kinderen gingen naar school in de omgeving van de camping en Wim en Annet bouwden de camping in een aantal jaren uit tot een goedlopend en geolied bedrijf waar 's zomers meer mensen verblijven dan in het aanpalend dorpje Baix wonen. Wim en Annet kenden de plek al, omdat zij al ruim twintig jaar een stacaravan op het terrein hadden staan. Toen zij de mogelijkheid kregen om deze camping over te nemen, verkochten zij hun drankhandel in IJmuiden. Zij deden wat de vader van Annet zijn leven lang had gewild, maar zijn vrouw hem had verboden: wonen in Frankrijk. Als Kees Boas in september 2004 kennis met hen maakt, hebben zij een intensief seizoen achter de rug. De circa twintig personeelsleden, die 's zomers nodig zijn om de camping met bijna tweehonderd plaatsen te runnen, zijn vertrokken en Wim en Annet plannen een aantal aanpassingen om hun bedrijf te vervolmaken. Als Boas in het voorjaar terugkomt, komen Wim en Annet met een onthutsende ontboezeming. Het blijkt namelijk dat de camping officieel nog niet hun eigendom is! Pas als de vergunningen van de camping rond zijn, kan de definitieve koop worden gesloten. De Franse autoriteiten blijken naast strenge sanitaire eisen ook de vaak tot paleisjes uitgebouwde stacaravans niet meer te accepteren, want ook in Frankrijk heeft Europa zo zijn regels opgelegd. Uiteindelijk zal pas in december 2006 de definitieve handtekening onder de overdracht van de camping kunnen worden gezet. Wim en Annet hebben in al die jaren dus meer dan een miljoen geïnvesteerd in iets wat officieel nog niet hun eigendom was. Samenstelling: Kees Boas.
Bron: RVU