Eugène Brussee en Jim Schilder
Zonder drempels De Nicolaaskerk in het hartje van Amsterdam is een bijzondere plek. Iedereen is er welkom, iedereen mag meedoen, rijk en arm, geleerd of ongeletterd, student en hoogleraar, jong en oud, zwart en blank, gelovig en zoekende. De geloofsgemeenschap zoekt verbinding met de mensen in de stad en doet dat door alle drempels weg te nemen. Een open kerk die gastvrij wil zijn, dat is de Nicolaaskerk. Relatie met Christus Maar naast deze horizontale lijn is er ook de verticale dimensie. Die wijst omhoog, die koestert het geheim, die viert de monastieke liturgie, die buigt het hoofd voor het offer van Christus in de eucharistie, die maakt ruimte voor de schoonheid van de gezangen. Het bijzondere is dat deze twee lijnen zo herkenbaar bij elkaar komen: een open gemeenschap die met eerbied de relatie met Christus viert. Diaken en kapelaan Deze twee lijnen dienen zich ook aan in de band van Eugène Brussee en Jim Schilder. Eerstgenoemde is diaken daar en begeleidt mensen die vanuit de stad gegrepen worden door het geheim en er over denken om katholiek te worden. Laatstgenoemde is nu de kapelaan en parochievicaris die zes jaar geleden aanklopte bij Eugène, de diaken. Jim Schilder wilde katholiek worden en vroeg een gesprek aan met Eugène. Dat gesprek is tot op de dag van vandaag niet gestopt. Want Jim Schilder werd katholiek, voelde zich geroepen om daarna priester te worden, liet zijn baan als journalist los, zei al zijn zekerheden vaarwel en koos voor die andere zekerheid, Christus. Een paar maanden geleden werd hij priester gewijd, in aanwezigheid ook van Eugène. Jim is nu de priester van de Nicolaaskerk, Eugène de diaken. Samen vertellen ze in het geloofsgesprek over hun onderlinge band en over de plek van de Nicolaaskerk.
Bron: RKK