Marius van Leeuwen
De bij zijn afscheid geridderde Marius van Leeuwen (1947) is emeritus hoogleraar aan het Remonstrants Seminarium. In september is hij met emeritaat gegaan, een mooie gelegenheid om hem nog eens het naadje van de kous te vragen over wat Remonstrants zijn eigenlijk is, over zijn eigen bevindelijkheid en vroomheid. Zijn dat eigenlijk woorden die passen bij een remonstrantse hoogleraar? Van Leeuwen wordt in 1947 geboren in een predikantsgezin dat getekend is door de oorlog in Nederlands Indië. Ook al wordt er in het gezin niet veel over gesproken, onderhuids is het er altijd. De dierbare tekst van Marius van Leeuwen is van filosoof Paul Ricoeur. Het is een fragment waarin het gaat over het begrip tijd. Je krijgt greep op de tijd door verhalen. Een mens wordt mens door verhalen te vertellen. Op de vraag welke verhalen hij aan zijn kleinkinderen vertelt, zegt hij dat het vooral verhalen moeten zijn die gaan over het samen reiken naar het goede. Het moet humor hebben en de clue moet positief zijn. In verhalen mag je verdwaald zijn en je mag het kwade tegenkomen, maar dat kwade mag nooit de overhand krijgen. Ontmoetingen met gasten uit diverse religieuze tradities en gesprekken met hen over hun leven en drijfveren en over hun persoonlijke heilige tekst.
Bron: IKON