Het wonder van Sydney
Het Nederlands hockeyelftal is eind jaren negentig het beste van de wereld. Oranje is Olympisch én wereldkampioen. Een onverslaanbaar team, dat dus ook de grote favoriet is voor de gouden medaille op de Olympische Spelen van 2000 in Sydney. Anderhalf jaar voor de Spelen begint de machine echter te haperen. Bondscoach Roelant Oltmans vertrekt naar voetbalclub NAC Breda. Hij wordt opgevolgd door zijn minder populaire assistent Maurits Hendriks. Er ontstaat een verwijdering tussen het gouden team en de nieuwe coach. Hendriks staat te boek als een vernieuwer, een perfectionist en wil als beginnend bondscoach zijn stempel drukken op het team. De selectie bulkt van de ervaring en de spelers denken zelf heel goed te weten wat er moet gebeuren. Daarbij komt nog de kwestie van de aanvoerdersband. Hendriks maakt Stephan Veen aanvoerder, terwijl Jacques Brinkman vindt dat híj de band moet krijgen. Het team valt uiteen in kampen, de eenheid in de ploeg is weg. Wat volgt is een waardeloze voorbereiding, ruzie in het team en een coach aan wiens stoelpoten onophoudelijk wordt gezaagd. Het begeleidingsteam komt zelfs achter de rug van de bondscoach bij elkaar en discussieert openlijk over zijn positie. Nederland vertrekt als favoriet naar de Spelen in Sydney, maar speelt zeer matig. Na verlies in de laatste poulewedstrijd tegen Pakistan is de ellende compleet en lijkt vroegtijdige uitschakeling een feit. Maar dan voltrekt zich een wonder. Groot-Brittannië reikt de hockeyers de hand, door tot ieders verrassing Duitsland vlak voor tijd met 2-1 te verslaan. Oranje leeft weer. In de halve finale wordt thuisland Australië na een bloedstollende strafballenserie verslagen. In de finale tegen Zuid-Korea heeft Nederland na drie goals van Stephan Veen de gouden medaille al in handen maar geeft de ploeg in de laatste vijf minuten een 3-1 voorsprong weg. Na opnieuw strafballen sleept Oranje de Olympische titel toch binnen. Een bizarre ontknoping van een al even bizar toernooi. Voor sommige spelers en voor coach Maurits Hendriks heeft deze gouden medaille nog altijd een zwart randje.
Bron: NOS