Koos Smits
Met Koos Smits, de goedlachse en sympathieke pastoor van de Lambertusbasiliek in Hengelo. Een kudde zonder herder, een kudde die het niet meer weet. Zo kijkt Koos Smits meer dan eens naar alles wat er gebeurt in de hedendaagse samenleving. De goedlachse en sympathieke pastoor van de Lambertusbasiliek in Hengelo vindt het belangrijk dat leven en kerk bij elkaar gehouden worden. Daarom vraagt hij zich vaak af wat de mensen van deze tijd drijft. Daarom gaat hij ook nog steeds op ouderwets huisbezoek. Op pad Koos Smits is een wandelaar, een pelgrim, een man op doortocht die verder wil kijken dan het kerkgebouw. Daarom gaat hij de straten van Hengelo en omgeving in om te zien wat er gebeurt op straat. Wat zoeken mensen in een voetbalstadion? Waarom trekken zo velen naar de meubelboulevard? En hoe vinden mensen de betekenis in hun leven als de kerk daar niet meer bij hoort? In het geloofsgesprek neemt hij de kijker mee op zijn wandeling door de stad. Mariaplekken Hij staat stil bij de symbolen van deze samenleving zonder kerk, hij mijmert bij de nieuwe religie die voetbal heet en hij mediteert bij devotionele plekken in het landschap. Want, zo weet hij zeker, de mensen hunkeren naar betekenis, zoeken troost en verlangen naar heelheid. Daarom laat hij oude Mariaplekken in het Twentse landschap zien waar mensen kaarsen blijven aansteken voor Maria en waar mensen ondanks alles hun gebed opzeggen. Religieus vuur De pastoor van de Lambertusbasiliek is niet pessimistisch. Onder de oppervlakte van de haast en de drukte van onze tijd blijft er altijd dat religieuze vuur. Dat brandt in de harten van zo velen. Op een laag pitje. Maar het vuur is niet gedoofd. En de kerk heeft de taak om dat vuur te vinden en daar bij aan te sluiten. Koos Smits is eigenlijk een missionaris die dwars door alles heen het vuur van het geloof wil doorgeven. Dat doet hij op zijn ronde door Twente in het geloofsgesprek.
Bron: RKK