Geheel tegen de zin van haar man vertrekt Jeanne Hawinkels (58) op 1 augustus 2008 samen met haar beste vriendin vanuit haar woonplaats Maastricht lopend naar Santiago de Compostella. Voor het eerst in 44 jaar zal haar man het drie maanden zonder haar moeten stellen. Nu haar kinderen een eigen leven hebben opgebouwd en haar man gepensioneerd is, lijkt het tijd voor een cadeau aan zichzelf: drie maanden zonder gezin op een sportieve en spirituele manier op reis. Als Frans Hawinkels zijn zoon en cameraman Pim Hawinkels serieus de vraag stelt of hij zijn vrouw deze voettocht zou kunnen verbieden, besluit Pim de gangen van zijn vader te filmen tijdens de afwezigheid van zijn moeder. In de eerste scène legt moeder Hawinkels haar man uit hoe de wasmachine werkt. Frans en Jeanne hebben al verkering sinds hun dertiende en zijn nooit langer dan een week zonder elkaar geweest. Frans is erg bang dat zijn vrouw niet meer dezelfde zal zijn als ze na drie maanden terugkomt. Frans is erg onthand en onzeker zonder zijn vrouw en vertelt dit allemaal zeer openhartig en ontwapenend aan zijn zoon. Hij klampt zich vast aan het bijhouden van zijn tuin en zijn wijnzaak, maar weet zich toch ook goed te redden door zichzelf regelmatig uit te laten nodigen voor het avondeten bij buren en vrienden. En dan is daar natuurlijk ook nog de wekelijkse repetitie met de fanfare. Hoe langer de wandeltocht van zijn vrouw duurt, hoe meer hij tot inzichten komt over de kwaliteit van zijn huwelijk en de liefde voor zijn vrouw. Tot, door een onverwachte wending, de zaken er weer geheel anders voor staan... Regie: Pim Hawinkels.
Bron: IKON